Tijdelijke Arbeidskracht
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een tijdelijke arbeidskracht is een werknemer die voor een beperkte periode in dienst is, vaak via een tijdelijk contract of voor een specifiek project.
Omschrijving
In de bouwsector worden tijdelijke arbeidskrachten, zoals uitzendkrachten of zzp'ers, ingezet om pieken in de werkzaamheden op te vangen, specifieke kennis in te huren of de flexibiliteit van de personeelsbezetting te vergroten. Voor uitzendkrachten in de bouw gelden specifieke regels en cao-bepalingen, zoals de inlenersbeloning en de verplichting om over een veiligheidsopleiding of relevante ervaring te beschikken. Het inhuren van tijdelijk personeel biedt voordelen zoals snel kunnen schakelen en het binnenhalen van specifieke kennis. Er zijn verschillende organisaties die gespecialiseerd zijn in het leveren van flexibel personeel voor de bouwsector.
Arbeidsovereenkomst en Ketenregeling
Een tijdelijke arbeidskracht werkt op basis van een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd. Deze overeenkomst heeft een vooraf vastgestelde einddatum. In Nederland bepaalt de 'ketenregeling' wanneer opeenvolgende tijdelijke contracten overgaan in een vast contract. Volgens de wet gebeurt dit na meer dan drie opvolgende tijdelijke contracten, of wanneer de totale duur van tijdelijke contracten langer is dan drie jaar, met een onderbreking van maximaal zes maanden tussen de contracten. In sommige cao's, waaronder die in de bouw, kunnen afwijkende regels gelden voor de ketenregeling. Een proeftijd is alleen mogelijk bij een arbeidsovereenkomst voor langer dan zes maanden.
Vergelijkbare termen
Uitzendkracht
Gebruikte bronnen: